Denk ik eraan en voel ik iets of voel ik iets en denk ik er daarom aan?

Heb ik pijn?

Voel ik een bult bij mijn middenrif?

Is mijn buik boller?

Er zit iets niet goed onder mijn ribben ik weet het zeker.... of is het the mind die dit veroorzaakt?

Sinds anderhalve week heb ik het gevoel dat ik pijn heb rondom de plek van de punctie en rondom mijn lever. Het stomme is alleen dat ik niet zeker weet of het echt pijn is of dat ik me dit verbeeld. Inmiddels ken ik mezelf namelijk een beetje en ben ik goed in "mind fucken" en kan het dus ook zijn dat het alleen in mijn bovenkamer aanwezig is. Echter heeft mijn lichaam mij de laatste jaren zo hard in de steek gelaten dat ik het simpelweg niet meer weet. En het niet weten wat er speelt maakt mij misschien nog gekker dan dat ik al was.... Het kan me uren bezig houden en ervoor zorgen dat ik niet meer goed slaap. Kortom het brengt me helemaal in de war. Dusdanig dat ik aan alles in het leven ga twijfelen en mijn brein overuren maakt. 

Op zulke momenten wil ik niks, niemand of wat dan ook. Ik wil dan het liefst in een hoekje zitten en wachten tot het er niet meer is maar dat kan niet. Dat is prima en  hoort bij het leven maar soms zou ik dat dan willen.... gewoon even niet dit hebben en gewoon een leven kunnen leven op een grote roze wolk met unicorns en glitters. Weetje wel? Zo'n wereld waarin alles mooi is en er niks anders dan vrolijkheid is.... maar goed, inmiddels weet ik dat dat geen realiteit is en ook daadwerkelijk niet bestaat .... bummer! Echt jammer hahahaha!

Maar goed, ik zit er wel mooi mee. En even naar de dokter gaan om shit te laten testen is nou ook niet mijn favoriete ding want er is geregeld wat fout gegaan en dus steek ik maar weer lekker mijn kop in het zand! Woehhoe!! Eigenwijs misschien maar soms o zo mega fijn! Het heeft me wel goed gedaan. Ik probeer de eventuele echte pijn te negeren, leg in de avond een kruik op de plek, neem lekker wat oxazepam (legaal drugs gebruiken!! Helll yeah!!!) en probeer veel te slapen. Dit omdat ik afgelopen weekenden lekker van het leven heb genoten en misschien te weinig slaap heb gehad hahah. Donderdag is er weer een moment van de waarheid. Een week vroeger dan normaal prik ik dan bloed en zullen we de cijfers weer eens naast elkaar leggen. Vanwege een vakantie moet ik eerder prikken dan normaal en dus heb ik geen herstelperiode... maar we gaan het zien! Ik hoop zo dat het the mind is en niet de lever!!!

Mijn kruikjes zijn weer warm, de oxa gaat er zo in en dan ga ik proberen te slapen en hoop ik dat ik vannacht lekker kan rondlopen op die roze wolk samen met de unicorns en een hele hoop glitters!

Liefs Naomi

Ps. Wil je een mail als er nieuw verhaal is? Meld je aan op fe homepage