De vakantie is weer voorbij!

Het heeft lang geduurd om de confronterende woorden van mijn oncoloog, vlak voor mijn vakantie, uit mijn hoofd te krijgen. Maar wat heb ik een vette reis gemaakt. Zoals jullie misschien weten ben ik ruim drie weken op reis geweest naar Maleisië en Singapore. Het was super! Ik heb enorm veel mooie dingen gezien, gesnorkeld met haaien, lekker gegeten, me zorgen gemaakt om van alles, enorm gelachen, hier en daar een traan gelaten maar vooral erg genoten dat ik dit kan doen.

Op vakantie gaan met kanker, chemo en andere medicatie is nog niet zo gemakkelijk. Er zijn allerlei zaken die vooraf geregeld moeten worden. Graag neem ik jullie mee met het hoe en wat:

• Voordat ik weg kan moet er bloed worden geprikt om te kijken of de kuur door kan gaan en moet er worden besproken of ik twee kuren kan nemen zonder tussentijdse check.
• Vervolgens wordt er besproken of ik in het land waar ik naartoe ga nog een keer bloed moet laten prikken of niet (deze keer gelukkig niet).
• Aangezien niet alle medicijnen zomaar mee mogen zijn er verschillende verklaringen nodig en met een beetje pech moet ik daarvoor naar de rechtbank om 35 euro te betalen voor een geweldige stempel en akkoord dat de medicijnen mee mogen zonder risico om als drugskoerier opgepakt te worden.
• Want stel dat ik dan toch opgepakt word of ik moet ergens een vingerafdruk laten zien dan kan het zijn dat dit niet mogelijk is. Want door de chemo kan mijn vingerafdruk verdwijnen of veranderen en ook hiervoor heb ik een verklaring van de arts voor nodig.
• En dan als laatste moet ik mezelf niet gek gaan lopen maken dat er iets gaat gebeuren, ik ziek word door wat dan ook of dat dit misschien de laatste reis is die ik maak. Dat laatste uitzetten is me slecht gelukt helaas.

En als alles dan geregeld is en gepakt is in het goede doosje, zakje of tasje. Dan is het tijd voor een fijne vakantie! Heerlijk dat ik die dingen kan doen. Er was namelijk een tijd dat ik dacht niet meer op vakantie te kunnen gaan. Dus ik ben blij met iedere keer dat dat wel kan.

Inmiddels ben ik alweer een tijdje terug. Heb ik alweer 2 bloedchecks gehad en blijft mijn bloed schommelen. Daar baal ik van. Ik wil het gewoon niet! Ik merk dat het me steeds meer frustreert en dat ik het super moeilijk vind om er niet te zwaar aan te tillen. Het gaat niet over een griepje dat uiteindelijk wel weer weg zal gaan…. I wished it was that easy. Hoe het precies zit met mijn bloed zal ik proberen uit te leggen. En dat verklaart dan ook waarom ik eigenlijk niet meteen in paniek moet schieten. Elke keer na mijn chemo wordt mijn bloed gecontroleerd. Hierbij kijken ze naar verschillende waardes waaronder de tumormarker. Dit is een stofje dat kan laten zien of je kanker hebt en of er ontwikkelingen/groei plaatsvindt. De marker van borstkanker ligt bij een ‘gezond’ persoon gemiddeld rond de 30. Mijn marker was op moment van diagnose twee een torenhoge 466. Als je Kop van Jut zou spelen was je daar blij mee geweest maar dat is niet het geval.

Gelukkig zakte de marker en is hij zelfs een aantal keer 26 geweest. Inmiddels zit ik soms rond de 30 en 32. Geen reden voor stress of paniek volgens mijn oncoloog maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Hell yeah dat is in mijn ogen reden voor paniek…. Maar goed. Like you can read. Het kan zelfs erger en ik kom van erger (laten we hopen niet meer terug naar dat hoge getal..). Kortom, elke drie weken die uitslag zorgt voor de nodige spanning en kan mijn hele dag verknallen!

Oke, klaar nu met dit semi gemiep! Want wat is het leven heerlijk! Ik ben weer lekker aan het werk en geniet hier intens van. Een vakantie is fijn en ik kijk er elke keer enorm naar uit maar stiekem hou ik ook wel van mijn werk en de structuur in mijn dagen. Dus ik keek er wel weer naar uit om te beginnen. Dit schooljaar werk ik drie dagen (heel misschien worden dit er zelfs meer woehhoee). Twee dagen heb ik een geweldige groep kleuters en een dag in de week een super groep 4/5. Voor het eerst in mij werkcarrière voelt het alsof ik echt eigen klassen heb. Dit komt met name omdat ik de klas mee kon inrichten, ik een ouderbijeenkomst heb voorbereid en gehouden en omdat ik meteen dingen heb kunnen regelen en doen zoals ik het fijn vind. En i can tell you, it  feels damn good! Ik heb er zin in en hoop dat ik dit nog lang kan en mag doen!

Liefs!

Naomi

Ps. Wil je mijn verhalen in je mail? Meld je dan, via de homepage, even aan voor mijn mailinglist.