Tijdens mijn reis in Maleisië heb ik een aantal keer gesnorkeld. Een van de laatste snorkels daar was een erg bijzondere. Met zijn allen liepen we via het strand van ons hotel direct het water in. Rick was als eerste al lekker aan het snorkelen en toen ook in mijn bril op had en face forward in het water lag schrok ik. Er zat een klein langwerpig beestje bij Rick en wat hij ook deed het beestje ging niet weg. Ik kreeg er zelfs enorm de slappe lach van. Maar ineens zat het beestje bij mij en leek hij zich een soort van vast te zuigen aan mijn been… Een vreemd gevoel was het wel en ik was er nog niet zeker van of ik het oke vond of een beetje eng. We besloten te gaan zwemmen en dan zou het beestje vanzelf wel weg gaan. Dit was echter niet het geval. Wat ik ook deed het beest bleef bij me en ik werd er een beetje zenuwachtig van. Nick merkte dit en probeerde het beestje op zijn been te krijgen en zwom mega snel naar de kust en ik de andere kant op.
Even dacht ik dat hij weg was omdat hij best ver richting de kust was gegaan maar ineens was hij er weer. Het beestje leek het erg gezellig bij me te vinden ik werd wat rustiger. We gingen lekker snorkelen en zo nu en dan probeerde ik het beestje naar iemand anders te krijgen maar dat wilde hij duidelijk niet. Er was zelfs een Spaans stel die ik probeerde uit te leggen wat er gaande was en ik probeerde het beestje naar hen te duwen maar ook dat hielp niet.
Ik snorkelde verder en had overduidelijk een lifter die het wel prima vond om aan en rondom mij mee te gaan. Uiteindelijk heeft dit beestje me pas verlaten toen ik het water uit ben gegaan en toen ben ik gaan zoeken wat het was. Het bleek een jonge Remora te zijn (een shark/whale sucker). Dit is een vissoort die behoort tot de zuigbaarzen en voedt zich met de restjes die hun gastheer (ik dus) achterlaat, die in ruil daarvoor gevrijwaard wordt van parasieten. En toen ineens dacht ik: het is gewoon een cancer sucker. Daarom bleef hij zo lang bij mij en wilde hij niet weg. Het was een geweldige ervaring en ondanks dat ik weet dat het vast niet de reden was dat hij bij mij zat, ik vind het een mooie gedachte en het voelde gewoon toch bijzonder. En eigenlijk had ik toen ook al besloten dat ik dit visje als aandenken wilde en dus laten vereeuwigen dmv een tattoo. Al snel werd er een afspraak gemaakt en lag ik op de bank bij Eva van Desperado tattoo. Ze heeft er een geweldig mooi plaatje van gemaakt dat ik vanaf nu voor altijd bij mij zal dragen. Vanaf nu heb ik een kat op mn ene been en een cancer sucker/fish op mijn andere en ik ben er trots op!
Verder gaat het goed met me. Mijn marker is gezakt naar 29 (deed een dansje!!) en ik geniet enorm van mijn werk! Komende week starten we alweer met week vier van school en de tijd vliegt . Heerlijk hoe veel energie, plezier en voldoening ik uit mijn werk kan halen! Nu ga ik snel slapen want het avondje stappen van gisteren heeft er flink ingehakt!
Slaap lekker allemaal!
Liefs Naomi
ps. Mijn blog in je mail? Meld je aan voor mijn mailinglist via de homepage
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi Naomi. Je zeepaard ook. Jij maakt het verschil voor de kids. Werk ze x
Wat een mooi en bijzonder verhaal!
Wonderschone betekenis geef je de Remora.
Dank voor het delen en slaap lekker!
Kus Martie
Ik zou helemaal GEK worden van zo’n vis!!waaaaaaah!
Heel symbolisch deze ervaring, en ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat er meer is wat dit betreft tussen hemel en aarde.
Prachtig hoe je dat in een tattoo vereeuwigd hebt en deze mooie ervaring bij je draagt.
Super dat het goed met je gaat en je intens geniet van je werk!
Wat een prachtig verhaal naomi! Klinkt als een hele bijzondere ervaring. Ik snap dat je deze herinnering wilde vastleggen. Heel bijzonder dat je dit met ons deelt. Bedankt! Liefs