Lieve allemaal,
Van een lange tijd met weinig blogs en rustig vaarwater. Zijn we nu een tijd in gegaan van onstuimig vaarwater en waarschijnlijk weer wat meer blogs dan voorheen. Het was een pittig weekje. Vorige week maandag kreeg ik mijn eerste chemo via het infuus. Het was een lange intensieve dag die begin bij ‘de holding’. Dit is de plek waar je mag wachten op je operatie en waar ze moeilijk prikbare patiënten prikken.
En daar zat ik dus, een moeilijk prikbare patiënt. Voor ik het wist was er een echoapparaat en waren twee mensen bezig met het aanleggen van mijn infuus. Zij adviseerden me wel om een port a cath te overwegen. Door de vorige chemo, 5 jaar geleden, zijn mijn bloedvaten niet best en is bloedprikken en het aanleggen van een infuus op z’n zachtst gezegd meestal ‘een uitdaging’. Sommige verpleegkundigen willen het dan toch eerst zelf proberen… Soms gaat het goed maar het komt ook nogal eens voor dat ik na een minuut of 10 gemartel alsnog naar anesthesie mag om het daar te laten doen. Geen pretje.
Toen het infuus zat ging ik weer terug naar mijn privékamer op 12 oost. De afdeling oncologie. Erg confronterend. Gelukkig zat Rick daar op me te wachten en samen begonnen we aan de eerste ronde. Al snel was ik zo moe dat ik in slaap viel. Gelukkig maar want aan de andere kant van mijn deur hoorde ik mensen hoesten, praten over allerlei toestanden en was er zelfs iemand die de avond waarschijnlijk niet ging halen en van wie de zus met spoed naar het ziekenhuis moest komen. Geen geruststellende omgeving.
De dagen erna waren pittig. Ik denk dat het een combinatie was van het gif van de chemo maar ook de stress en het besef dat nog niet echt binnen was gekomen. Van ‘niks’ aan de hand, 30 km skaten en 3 dagen per week werken was ik ineens een vaatdoek. Na 3 dagen slapen, zuchten en steunen werd ik vrijdag weer een beetje mezelf en mocht ik weer naar het ziekenhuis voor een check bij mijn oncoloog en het bespreken van wat te doen met het moeilijke prikken. Al snel kwamen we tot de conclusie dat een port a cath inderdaad de beste optie is en voor ik het wist zat ik bij de chirurg voor overleg.
Een port a cath is een kastje dat onder de huid (onder je sleutelbeen) wordt aangebracht en aangesloten wordt op een ader. Het kastje heeft een membraam dat makkelijk te prikken is en dus is het aanleggen van een infuus of het nemen van bloed makkelijker. En nog een geluk, het kastje is geweldig paars! Tja, je ziet het natuurlijk niet maar 1 ding is zeker, ik ben straks ook mooi van binnen!
Daarna was het weekend en kon ik een beetje bijkomen. Ik deed fijne dingen en voelde me weer een beetje mens. Natuurlijk was daar zondag wel het besef dat ik maandag al weer naar de chemo moest, maarja! Je moet iets als je wil leven!
Helaas mag Rick niet meer mee. De eerste keer had ik een eenpersoonskamer en werd het nog door de vingers gezien maar vanwege corona mag er eigenlijk niemand mee naar de behandelingen. Vanaf deze week moest ik dus alles alleen doen. Dat voelt toch best eenzaam soms.
Maandag stapte ik dus alleen uit de auto en ging in m’n eentje naar mijn tweede ronde chemo. Deze keer lag ik op een grote zaal met lotgenoten. De een vertelde zijn verhaal, de ander voerde een videocall met zijn moeder en naast mij lag een meneer lekker te slapen.
Na de chemo liep ik naar buiten en zodra je dan in de centrale gang van het ziekenhuis bent ben je ineens geen kankerpatiënt meer(zolang ik mijn haar nog heb, ziet niemand het). Tot nu toe gaat het best wel aardig. Ik ben moe, heb hier en daar wat pijntjes maar hopelijk blijft het daar nu even bij.
Morgen om 14.15 uur ga ik onder het mes. Ook daar moet ik alleen naartoe. Spannend is dat wel. Als alles goed gaat mag ik dezelfde dag nog naar huis. Het mooie paarse kastje zit dan in mijn lichaam. Ga ik voor de verandering eens weg met iets extra’s in plaats van daar iets achter te laten (borst, eierstok, kies).
Het is spannend en ik merk dat ik weer even enorm moet wennen aan dit allemaal maar het komt goed! Zoals ik al vaker heb gezegd! Ik ben hier nog niet klaar en geniet te veel van mijn leven!
Liefs,
Naomi
Ps. Meld je aan om mijn blog in je mail te krijgen. Dit kan je doen door op de homeknop te klikken en je te registreren.
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Naomi,
Morgen veel sterkte weer, ik duim voor je.
XX Corine
Lieverd,
Heel veel sterkte met alles!
Je moet maar denken, mooi paars is niet lelijk!!
Heel veel liefs van ons❤️💋💋💋
Lieve Naomi,
Je bent een kanjer!
Heel veel sterkte morgen. Een virtuele knuffel van mij.
Veel liefs,
Chantal x
Lieve lieve Naomi,
Ik denk veel aan je en zeg steeds tegen mezelf dat we elkaar gauw weer op moeten zoeken. Het is veel te lang geleden! Lees net je blog over de verschrikkelijk moeilijke tijd waar je in zit en de operatie die je morgen moet ondergaan. Ontzettend balen dat Rik niet mee mag. In gedachten ga ik morgen met je mee! Heel veel liefs en een dikke kus en knuffel!!!! ♥️♥️♥️♥️♥️😘😘😘😘😘🍀🍀🍀🍀🍀
Lieve Naomi. Heel veel sterkte morgen, maar het komt goed jij bent zo sterk🍀duim voor je.
Lieve Naomi,
Sterkte en succes de komende tijd. We zullen de kaarsjes laten branden. 🍀
Lieve Naomi (en Rick)
Wat balen dat Rick niet mee mag.... Dan moeten we maar met HEEL VEEL mensen aan je denken!!!
Liefs, Wilco en Anita
Gaan morgen voor jou duimen tijdens het werk, maar gelukkig heb je een sterke man en juiste personen om je heen.
Leven met jullie mee 😘
Lieve Naomi,
ik brand een kaarsje voor jou en je mooie paarse kastje.
Je kan het kanjer nicht!! Paars is jou kleur, dus dat is al een goed teken!
succes morgen!
Sterkte met de operatie.
Mooi paars bij mooi rood bloed: staat super bij elkaar! Kan niet missen, dit gaat je veel goeds brengen... (in ieder geval tijdens het prikken). Hou je taai...
Lieve groeten,
Miranda
Balen dat je dit alleen moet doorstaan, je kan in elk geval blij zijn dat hij er thuis voor je is... onbetaalbaar!
Sterkte morgen x
Sterkte met de operatie morgen, ook ik ga aan je denken!! Het chemogedoe blijft ellendig, dat het de boel maar goed ontkankert! 💫🍀
Toitoi heldin!!
Lieve Naomi, heel veel sterkte vandaag met je operatie. We denken aan je. Let's get the purple power voor de power woman!
Veel liefs 😗🍀🏵
Lieve Naomi,
heel veel sterkte voor straks, de duimen draaien!
Ik ken weinig mensen die zó mooi zijn - van buiten of van binnen! Hou vol en geniet van de rustige momenten. Wij zijn hier ook nog lang niet klaar met jou! <3
Lieve, knappe, stoere Naomi!
Ik denk aan je. Duim voor je!
Liefs X Bren
Heel veel sterkte Naomie! Lewf erg met je mee, maar je kunt het!!!
Topper...sterkte❤💪👍
Go, go, go op naar je paarse kastje! In gedachten loop ik met je mee het ziekenhuis in en uit ! 💪🏻😘
Dikke kus!
Hee Meissie, x
Wat ontzettend balen dat Rick niet mee mag om je te ondersteunen....
Dan maar met zijn allen extra veel positiviteit en Lichtenergie sturen.....
Heel veel sterkte!!!
Mooie blog weer, sterke meid/vrouw,
tranen,.liefde , eenzaam , alles raak je aan in je blog💕
XXX
eel heel heel veel sterkte en gezondheid toegewenst, Naomi
Sjonge, Naomi, je krijgt het wel voor je kiezen! Heel veel sterkte en de allerbeste wensen en goed resultaat!
Lieverd! We denken aan je! Je bent de allersterkste die ik ken! Liefs, Nina, Milou en van mij
Hoi Naomi,
Hopelijk is het van de week goed gegaan met de plaatsing.
Heel veel sterkte met de chemo's! 🍀🍀
Marsha
En een dikke knuffel van Jolijn💜
Wat ben je toch een bikkel, lieverd. Dat je hier weer door moet is 1, maar nu ook nog eens alleen wat de behandelingen zelf betreft.........
Ik denk veel aan jullie. Ja jullie want Rick zal weer dat machteloze gevoel hebben en de angst jou kwijt te raken. Nu nog meer doordat ie je tijdens de behandelingen niet kan steunen zoals hij zou willen.
Gelukkig ben je een vechter en kun je in elk nadeel een voordeel zien. Dat bewonder ik enorm in jou!
Heel veel sterkte allebei! 🤞🤞🍀🍀🍀💐💐💝
Hoi Naomi, wat een verhaal. Een Port a Catch, klinkt best luxe. Dat is het niet natuurlijk, maar de prikmartelingen zijn nu hopelijk voorbij. Een paarse, dat lijkt me helemaal bij je passen ook al zie je het niet.
Het lijkt er op dat je de chemo gifbeker helemaal zal moeten ledigen, what the hell alles voor het behouden van je leven is dat wel waard. Dat haal ik uit de mateloze liefde voor het leven die je in je berichten uit. Hier heb ik diepe bewondering voor en blijf voor jou hopen en bidden (op mijn manier)
Nu, in deze rare tijden zonder fijne concerten en andere leuke dingen, is het moeilijk te vatten dat er veel meer ziekten en ellende is voor de mensheid. Dat wordt al weer gauw vergeten, maar helaas gaan ook deze dingen door.
Dus, je sokken aan en doorgaan met het leven, ook in deze tijd.
Bedankt voor het delen, ik wacht op je volgende blog.
Tot dan, veel succes met dat gif uit zakken. Wim
Dag Naomi, hoe gaat het nu met je?